من یه درد خیلی بزرگ داشتم شاید جسمی شاید از دست دادن عزیز... این ها بماند...
بعد فقط یک نفر بود که دوای درد منو می دونست رفتم پیشش بهش گفتم درد منو دوا کن مالی یا هرجوری دوست داشتی برات جبران می کنم،
من پول زیادی ندارم ولی برای دوای دردم حاضر بودم کل زندگیم رو بدم ولی اون هیچ اعتنایی نکرد به درد من... من حتی تصمیم دارم پولدار بشم در آینده و بی وقفه برا این هدفم می جنگم و هدفم این بود که وقتی پولدار شدم اگر دردم دوا کرد اون فرد رو پول بارونش کنم ولی اون هیچ اعتنایی نکرد....
پس نتیجه می گیریم که وقتی آدم ها واقعا انسان نباشن پولم داشته باشی باز هم محلت نمی ذارن
پس بسنگی داره آدم هایی که دورت هستن واقعا انسان باشن
این که هدفم اینه که پولدار بشم فقط یه خاطر اینه که یک نفر رو از محتاجی دربیارم و یک سری بدبختی های خودم رفع کنم وگرنه
پول بدبختی می بره ولی خوشبختی نمیاره، همبن طور که درد من دوا نشد🖤
لطفا انتشار بدین تا بر اساس تجربه های من نتیجه گرفته بشه...
