ممنونم عزیزم، امیدوارم موفق باشی تو هر چی واقعا به دلته. چون دقیقا یاد خودم افتادم وقتی کنکور میدادم. منم میگفتم فقططططط پزشکی میخوام! یا پزشکی سراسری یا هیچ! بعد استرس هم داشتم، اونجوری نبودم که واقعا از همه چی بزنم و بنشینم پای درس. همکلاسی هام که پزشکی قبول شدن روزی بالای ۱۲ ساعت میخوندن! بدون هیچ تفریحی. من واقعا نمیتونستم این همه، برنامه میریختم، از دم همش نیمه تموم می موند. تا اینکه یهو گفتم میخوام انسانی شرکت کنم. اون وقتا قبولی انسانی رو زیاد خوب نمیدونستن، از دید جامعه همه باید یا دکتر میشدن یا مهندس!
اما واقعا راضی ام، تا لیسانس هم بیشتر ادامه ندادم، چون دیدم واقعا دانشگاه جوری نیست که حلوا خیرات کنن😁 اما خب، متاسفانه بر حسب مدرکی که داری تو جامعه بهت احترام میذارن.
منم بهت خواهرانه میگم درستو بخون، اما نه به قیمت داغون شدن روح و روان. اتفاقا مادرت معلومه خیلی فهمیده ست، چون خیلی وقتا مادرا بیشتر استرس دارن برای قبولی بچه شون تو کنکور🙄
ان شاا... موفق باشی. تو هر چی علاقه واقعی ته، وگرنه رقابت و رشته ها و دانشگاههای رده بالا در واقعیت هیچچچچ نیستن! ما چقدر پزشک و مهندس و وکیل داریم که از انسانیت هیچ بویی نبردن؟!