خودم رو دوس دارم
ولی نه بخاطر ظاهرم
نمیگم ظاهرم رو دوس ندارم
ولی خب مثلا ظاهرم رو به چشم یه لباس یا یه پوسته میبینم که محافظ خود واقعیمه،
بهش هم اهمیت میدم ولی در حدی که به خود واقعیم کمک کنه
برای همین از نظر بقیه هیچوقت نه ناراحت میشم نه خوشحال
حس خوب میگیرم ازم تعریف بشه ولی اونقدرا برام مهم نیس که بخاطرش خودم رو زیر سوال ببرم