مادران دارای فرزند نوجوان ( متولدین ۸۰)

مثلا تو چه کارایی تنبلی میکنن

من دهه هفتادما زیاد ازت بزرگتر نیستم

ولی وقتی به خود دبیرستانیم و خود دانشگاهیم نگاه میکنم خیلی رشد و تفاوت میبینم

اگه اشتباه جبران نشدنی بکنین چی؟

این نگرانی والدین چه جوری قراره از سمت بچه ها رفع بشه؟

بخاطر دختر خودم که نی نیه میپرسم،برای اینده ش

منم دقیقا نگران همینم

چه جوری قراره تو این جامعه ی واویلا بچه مو تربیت کنم

اونوقت چرا نباید تو کارای خونه کمک کنین؟

خب مثلا چه اشتباهی آدم ها با اشتباه بزرگ میشن هی مثلا مادر ها نمیزارن دخترشون با پسر دوست بشه آخه چرا واقعا ؟؟

والا منم دهه هشتادی هستم ۸3 مانتو گشاد ...😂😂

منم ده هشتاد هستم دو ساله ازدواج کردم ۲۰ سالمه 

یه نصیحت به همه ی خانواده ها بیشتر با بچتون دوست باشین رفیش باشین اگه جایی گند زد بجای دوستاش با شما تماس بگیره 

نزارین ازتون فراری شن 

یکاری میخواد انجام بده بزار انجام بده 

چون بخوای نخوای اون کارخودشو میکنه

من مامان هشتادی ها نیستم 

اما معلمشونم 

از اون معلما که میان پیشم درد و دل میکنن و دوسم دارن و کلی باهم خوش میگذرونیم 

ببشترین حرفشون اینه که گیر ندن...ولی واقعیت اینه دلشون میخواد هر کاری کردن از خطراتش آگاهشون نکنیم بعد هم که شکست خوردن،اون شکست رو ما جبران کنیم 

بهترین راه حل اینه که اون خطرات رو از زبون کسی مثل منِ معلم که باهاشون صمیمی هستم بشنون...نه به حالت نصیحت...من انقدر خودم و دوستامو مثال زدم که فلان کارو کردیم فلان بلا سرمون اومد(الکی)😂تو روز قیامت نمیتونم جوابگو باشم...ولی ازم میپذیرن 

مورد بعدی هم این که خیلیییییی بچه ها بی انگیزه هستن و انگار هیچی براشون مهم نیست،اصلا امید به زندگی ندارن،هدف ندارن...پیش خودشون میگن همین امروز رو شب کنم،تا فردا شاید دور از جون مُردم 

این مورد هم فقط با حرف زدن و تو موقعیت بودن درست میشه 

نسل نوجوان رو نباید تو سرش زد و نصیحتش کرد 

فقط باید همراهی کرد...براش عینا نشون داد که چی در انتظارشه 

پسرمن دهه هشتادی تیپ ساده داره .من مادراصراربه امروزی بودن می کنم 😁

مگه من گفتم کمک نکنیم؟ منت کارایی که خونه باباتون کردینو لطفا سر بچه هاتون نزارید

بچه های این دوره بنده محبت هستن 

این که درکشون کنید،پر هیجان و مهربون باشید،سربه سرشون بزارید باعث میشه که بهتون اعتماد کنن 

باید تفریحات اونا رو دوست داشته باشید،باید از فیلمایی که میبینن،موسیقی هایی که گوش میدن،کتاب هایی که میخونن و بازی های کامپیوتری که انجام میدن سردربیارید 

مثلا من خودم فیلم کره ای میبینم تا بدونم شاگردام چیا میبینن 

تو فضای مجازی میچرخم ببینم تکه کلاماشون چیاست 

آهنگایی که گوش میدن گوش میدم ببینم سلیقه این نسل چیه 

بعد این باعث میشه باهم حرف مشترک داشته باشیم 

وقتی میان از سریالای کره ای و ترکی حرف میزنن منم نظرمو میگم خیلی خوششون میاد که منم دیدم اون فیلم یا سریال رو 

بعد در کنار همین حرف از سریال ها دوتا نکته هم بهشون میگم...اینجوری حرفمو راحت میپذیرن 

محبت واقعی(نه نمایشی)کلید در قلب بچه های این دوره س 

محبتی که بهشون میدی تا لبخندشون رو ببینی،نه محبتی که میدی تا سر از کارشون دربیاری