ممنونم ازتون حرفاتون کاملا درسته
با حرفاتون بهم اگیزه دادید بجنگم برای حقم وزندگی بهتر
میدونم مسیر سختی و باید کفش آهنی بپوشم و نا امید نشم
کاری که شما در حقم کردید هیچ مشاور و روانپزشکی در حقم نکرد خیلی وقت بود خودم رو از یاد برده بودم با حرفاتون تلنگر خوبی بهم خورد
تشکر فراوان 🙏
انشالله انرژی مثبت کمکی که به من کردید توی زندگی خودتون به بهترین نحو ممکن بازتاب داشته باشه 🙏
ی نکته آخر در مورد نقطه ضعتون که بچه هاتون هستند بگم
اون بچه ها وقتی بزرگ بشن
قدرت درک و شعور به دست میارن و واقعیت ها رو میبینن
و اگر مادرشون یه مادری بوده باشه که گذشته ی سخت رو به تلاشش به بهترین شکل گذرونده و و موفق شده و در مقابل ضعف ایستادگی کرده و .....
متوجه میشن چقدر مادرشون قوی و محکم هستش و یه الگوی خوبی برای بچه ها میشی !
همیشه نیمه پر لیوان رو نگاه کن !!
و این که من انجام وظیفه کردم و امیدوارم موفق و پیروز باشید 🌹
هیچوقت تسلیم شرایط و اتفاق ها نشید و هیچوقت اجازه ندید آرامشتون ، اعتماد به نفس تون شخصیتتون و وجودتون و ..
کسی یا چیزی یا شرایطی بخواد تخریبش کنه
که اگر به هر دلیل این اجازه رو بدید با این ذهنیت که جلوی اتفاق بد رو میگیرید و بخاطر بچه ها یا هر دلیل دیگه ای بدونید این فقط بهونه اس و حال هیچ کس خوب نخواهد شد و این خودتی که داغون میشی !
و اینم تجربه ثابت کرده
انسان ها صبر عمدتا خانوم ها صبر می‌کنند و کاری نمی‌کنند تا اتفاق بدی نیفته و شرایط بد تر نشه و آبرو حفظ بشه
ارزش ها بمونه و کلی چیز دیگه
غافل از این که انسان ظرفیت داره
وقتی این ظرفیت در بشه دیگه صبری نخواهد بود
و اونجاست که مثل سونامی منفجر میشی و همه چیز و همه کس رو دگرگون میکنه
یک دنیا سپاس
بله بسیار صحیح میفرمایید همه ی اینها رو میدونستم ولی موقع عمل دست و پاهام شل میشد ولی این سری به مرحله خیلی بدی رسیدم به همون نقطه ی قبل از سونامی
احساس میکنم دیگه چیزی برای از دست دادن توی این زندگی ندارم فعلا باید شرایط رو جوری مدیریت کنم از نظر مالی بعد طلاق تو مضیقه مالی نباشم
بله بعد هر دعوا من شاید ماها طول بکشه بتونم اون شخصیت خورد وله شده ی خودم تو این زندگی رو به مقدار کمی بر گردونم اونم نه به کیفیت سابق هر بار بدتر از قبل
حرفاتون عین حقیقت بود که از دل من بیرون میومد ولی هر بار که مطرح میکردم با خودش یا کسی محکوم میشدم به این که زن زندگی نیستم و سیاست ندارم و همیشه یه حس بد عذاب وجدان رو دوشم میگذاشتند
در حالی با این غرور شکسته شده و ترسی که نسبت بهش داشتم نمیتونستم بهتر از این عمل کنم
بازم تشکر از بابت وقتی که گذاشتید من اگر لایق بودم حتما براتون دعا میکنم که بهترین ها براتون رقم بخوره 🙏🌹
هیچ کس حق قضاوت کسی رو ندارع مگر این که راهی که اون شخص رفته رو با کفش های اون بره !!
میزان ظرفیت شما نسبت به مشکلاتتون رو شاید خیلی ها نداشته باشن
شاید خیلی ها داشته باشن این ربطی به این موضوع نداره که زن زندگی نیستی یا هر چیز دیگه ای !
لزوما زن زندگی بودن به معنای تحمل کردن سختی ها نیست گاهی زن زندگی باید بخاطر خودش از زندگی یکی دیگه بره بیرون
هر چقدری که ازدواج واجبه
طلاق هم از یه جایی به بعد واجب و ضروری هست که اکه انجام نشه
احتمال نابودی یک شخص یا چند شخص
یک زندگی یا چند زندگی هستش
یه نکته در مورد مردا
یک مرد قدرت این و داره که بعد از کنم زدن زنش و اشتباهش. و ..
جوری رفتار کنه و صحبت کنه و دست روی احساسات این زن بزارع و حرف بزنه که این زن با خودش فکر کنه
نکنه من اشتباهی کردم
نکنه منم اشتباه کردم
نکنه مقصر اصلا خودمم
نکنه من بلد نیستم
نکنه همه اش تقصیر خودمه
بچه ها بخاطر من آرامش ندارن
یا از این شاید ها رو به خودتون بگید
مرد همچنین قابلیتی داره که دست پیش بگیره
این به معنی این نیست که شما مقصر هستید
شاید شما ام به میزان کم مقصر بوده باشید ولی شواهد نشون میده دلیل این همه خورد شدن ها خودتون نیستید و اون شخص مشکل روانی دارع
ممنون از همدردیتون
بله دقیقا همینه بار ها شده از این قابلیتش علیه من سو استفاده کنه و همیشه جوری سناریو رو میچینه که من مقصر باشم مثلا همش میگه اگر این کارو نمیکردی این اتفاق نمیافتاد اگه این حرفو نمیزدی این اتفاق پیش نمیومد منم معذرت میخوام ازت که دست بلند کردم روت ولی تو هم مقصری طوری که تا مدتها ذهن من توی تشویش بوده
و توی خلوت وتتهایی خودم انقدر مرور کردم دعوا و حرف های اون رو که واقعا به این نتیجه رسیدم خودم مقصر بودم
سعی میکنم دیگه مخالفتی نکنم حرفی نزنم که باعث دعوا بشم تا یه جاهایی موفق هستم ولی بعد یه مدت کوتاه دوباره احساس پوچی میاد سراغم وکلا جوری میشم انگار انسانیت خودمو از دست میدم و تبدیل میشم به یه عروسک کوکی
خسته تر از قبل ادامه میدم ولی بالاخره کم میارم و دعوای ما شکل میگیره
و این چرخه تا حالا بیش از ده بار تکرار شده و من از همیشه خسته تر هستم 😔
ازشما بعید بودهمچین نظری
اگه این طرف انقدر روانی بود این همه معذرت خواهی نمیکرد پس زنشو دوست داره شوهر من تو عمرش یک بارحتی غیرمستقیم ازمن معذرت خواهی نکرده انصاف نیست این بلاهارو سرش بیاره
این اقا از کارش پشیمونه و بارهامعذرت خواهی کرده دیگه بایدچه بکنه؟؟
ببخشید ولی واقعا شاید از نظر خودتون حرفتون مشکل نداره یبار یکی بمن گفت زشت من گفتم مگه من ازشما نظری خواستم گفت نه من نظرشخصیموگفتم حرف بدی نزدم
ازنظر خودش حرفش بد نبوده اکثرا خطای خودمونو نمیبینیم مردا باما زنا فرق دارن دستور پذیر نیستن اتفاقا پس حرفو نظرمونو جوردیگه ای میتونیم بگیم
منم این مشکل شمارو داشتم ولی هرکس قلق همسرو زندگیشو میتونه بدست بیاره
یه زمانی من فقط دهن ب دهن میزاشتم دیدم همه چیی بدترشد زور اقا ازمن بیشتر بودهم کلامی هم بدنی پس من له میشدم روشمو تغییر دادم ببخشیدطولانی شد خوش باشی
من نسبت به عنوان و متن اصلی تاپیک نظر ندادم
بلکه برای نظر دادن دو تا تاپیک اسی رو با تمام جزئیات خوندم !
این شخصی که بار ها داره معذرت خواهی میکنه بار ها و بار ها هم اشتباه های بزرگی کرده و حتی دست روی قرآن گذاشته که تکرار نمیکنه ولی تکرار کرده !
پس این معذرت خواهی هم یه جور معذرت میخوام خر گردنه که تاریخ انقضاش کلا چند روزه !!!
این که یک آقا پشیمون بشه و معذرت خواهی کنه کار خوبیه و میشه فرصت داد
ولی چند بار ؟
اسی بار های فرصت داده !
کاملا مشخصه این بار هم فایده ندارع
هر بار داره فرصت آخر میده
می‌دونی این یعنی چی؟
یعنی شرطی شدن مغز!
یعنی بازی شدن با احساسات و وجود اسی که این بار هم فرصت بده تا در آینده پشیمون نشی و .....
پس نری که من دادم نسبت به تمام صحبت ها و نظر های دو تا تاپیک هست
فرصت دادن کار خوبیه
ولی اگر روزنه امید نسبت به عشق و احساسات دارید که میتونید تغییرش بدید و تنفری که ازش دارید رو تبدیل به عشق کنید
فرصت بدید
اگر حتیییی ۱۰ در صد احتمال میدی معذرت خواهیش واقعیه شاید بتونی یه فرصت بدی
اگر بار دوم ، سوم هست که داره قلبت رو میشکونه و معذرت خواهی میکنه شاید بشه فرصت داد
فرصت دادن چیز خوبیه ولی واقعا معذرت میخوام این حرف رو میزنم ولی خر شدن بحث دوم ماجراس
اون مرد اگر واقعا همسرش رو دوست داره به خودش اجازه نمیداد همسرش رو کتک بزنه و ....
مشکل روانی داره و تا زمانی که این مشکل روانی رو حل نکنه قابل زندگی زیر یک سقف نیست
دلیلش همون ترسیه که وقتی میاد خونه داری !!
اون خوب می‌دونه اگر تو رو از دست بده عمرا بتونه یکی دیگه رو پیدا کنه که نیاز خود سالاریش رو بر طرف کنه که بخواد بزنه و با معذرت خواهی جمعش کنه!
این رابطه دو سال پیش که جاتون جدا شد تموم شده
اگر تمام اون نظرات خودتون به دوستان تو دوتا تاپیکتون واقعی باشه
هیچ دلیل منطقی برای بخشیدن وجود نداره!
میخوای فرصت بدی !؟
راهش رو من میگم !
میری محضر حق طلاق رو ازش میگیری بعد می‌بخشی و بهش هم میگی دیگه طاقت کتک خوردن ندارم اگه یک بار دیگه این کار رو کنی با حق طلاق جدا میشم !
مهریه رو هم نبخشی یه وقت
کدوم آمار نشون داده ۹۰ در صد دست به زن دارن ؟
مگه کجا بزرگ شدن و .. که دست به زن دارن؟
مردای ضعیف و سست کتک می‌زنند چون هیچ درکی از طرف مقابل ندارند !
و این آمار ۹۰ در صد هم با عرض معذرت کاملا اشتباه هستش !
