دریا بی کران است و زورق من کوچک.
به «تو» توکل میکنم که همه کس را حمایت میکنی.
با من بمان که ظلمت شب از راه میرسد.
وقتی که هیچ یاوری نیست و آسایش گریخته است،
خدایا! ای یاور بی کسان با من بمان!
در هر لحظه به حضور «تو» نیازمندم!
چه چیزی جز لطف«تو» میتواند ترس ها را در هم شکند؟
چه کس جز «تو» میتواند راهنما و پناه من باشد؟
در روزهای ابری و آفتابی با من بمان!
از هیچ دشمنی نمی هراسم،چون «تو» در کنار منی!
آنجا که «تو» هستی اشک ها سوزنده نیستند،
مرگ هم تلخ نیست.
اگر با من بمانی،همیشه پیروزم.
کشتی هایم به دریا رفته اند.
حتی اگر بادبان ها و دکل های شکسته بازگردند،
به دستی اعتماد دارم که هرگز شکست نمیخورد!
و از پلیدی ها نیکی به بار می آورد.
حتی اگر کشتی هایم در هم شکنند
و همه امیدهایم غرق شوند
فریاد می زنم: به «تو» اعتماد می کنم!
