بچه ها من دوران مجردی خوبی داشتم خداروشکر خانواده گیری نداشتم تقریبا رو یه سری مسائل حساس بودن ولی خب در کل خوب بودن با یه پسر آشنا شدم و بقیه ماجراها تا نامزد کردیم از وقتی نامزد کردیم به تیپم گیر میده و نمیزاره هر تیپی بزنم ، من کلا رفیق باز نبودم دوستی نداشتم که باهاش برم بیرون یکی داشتم که اونم ول شد ولی همین که به تیپم گیر میده یا اینکه هی بخوام بهش خبر بدم که دارم میرم فلان جا اذیت میشم نمیدونم همه نامزدیا اینجورین یا مشکل از خودمه ، همش حس میکنم حسرت مجردیمو میخورم اگه ازدواج کنم ، پسره پایه ای هست و خوش گذرونه ولی گیر به تیپم میده و وقتی میخوام برم جایی باید بهش بگم ، به عکس پروفایلم گیر میده ، اول بگید که همه اینجورین یا مشکل از خودمه ؟ حالا من ویژگیاشو میگم بگید درکل چطوره خوبه یا صبر کنم ؟
قیافش و جوونیش خیلی خوبه ، شغلش دولتی ولی یه جای خیلی خوب پرستیژ داره ، ولی پدرش اصلا ازنظر مالی پشتش نیست کمکش نمیکنه اما یه خوبی که داره همینجور که کمکش نمیکنه دخالتی هم نمیکنن ، خونه پدرش دو طبقه هست خونه از خودش نداره ولی بالای خودته پدرش ماله اینه ، ماشینش هم پارس هست ، چطوره ؟ صبر کنم ؟ من خودم درحال حاضر شاغل نیستم هستم ، وضع مالی خانواده من بهتره خانواده اونه ، قیافمم مثله پسره هست ،
