این یعنی توقع زیاد یا نه عادیه

بعضی یواشکی میریم به دخترم میگم تو پله سرو صدا نکن میگه مگه دوست نداری مامانی بیان خب چی بگم بهش 

خب بهش میگم میگه من اصلا توقع ندارم برین خودتون بهتون خوش بگذره ولی با کاراش آدمو میسوزونه یا جلوی کسی میگه ما که کسی نیست مارو ببره بیرون همش تو خونه ایم 

امروز گفتم من خودم هرکار از دستم بر بیاد نوکرتونم هستم انجام میدم وظیفه پدر و مادرمین ولی نمیتونم از شوهرم بخام همه کار بکنه بالاخره اونم تا حد خودش وظایفش انجام میده مثلا خیلی وقتا از پیش خودش برنجی گوشتی چیزی می‌خره میاره یا اینکه همین مسافرت میبریمشون بخدا همین کاراش توقع ایجاد کرده منم نمیتونم بهش بگم انجام نده چون باز اون میگه این به پدر و مادرش روا نداره از یه طرفم مامانم اصلا درک نمیکنه باز بعضی وقتا زخم زبونم میزنه هم به من هم به شوهرم منکه بعضی وقتا به خدا میگم خدایا اگه حقی دارم راضی نیستم ازش آخه مادر وقتی خوشحاله که بچه ش خوشحال باشه حالا مامان من از خوشحالی من باید ناراحت باشه،😢

بخدا صد بار بهش گفتم به کسی نگین بیا با ماشین مارو ببر فلان جا آدم کوچیک میشه جلوی بقیه ولی اصلا گوشش بدهکار نیست 

آره دیگه حالا خوبه مامانم به پسرش خیلی بها میده الان خونه بهش داده همه جوره تا جایی که بتونه حمایتش میکنه وقتی چک داره کمکش میکنه خیلی کارا واسش کرده 

وقتی اینا رو بهش میگم فکر میکنه منت سرش میزارم ولی من بخدا بخاطر خودش میگم دوست ندارم دیگران به چشم سربار بهش نگاه کنن حالا من از طرف خودم وظیفه براش هرکاری بکنم ولی بقیه که وظیفه ای ندارن