اول از همه میخوام بگم دختر خانومای عزیزی که وارد رابطه میشید قبلش اعتما به نفس خودتونو قوی کنید تا گرفتار نشید و هرچی شد بله بگیدو جلو برید.من ۵سال عااااشق کسی بودم دیوونه وار اونم دوسم داشت خیلیییی هم عذابو سختیو چالش داشتیم و تقریبا ۷۰ درصد ایده عالم بود تا اومد خواستگاریم و من وا رفتم یک خانواده کاملا متفاوت با فرهنگی که کابوس من بود داشتم روانی میسدم...تحمل یه فرهنگ پایین یا عشق!گذشت به مرز جنون داشتم میرسیدم کلیییی فکردم گفتم منی کع روم نشه بگم اینا فامیلامن منی که مییینمشون حالم بدمیشه خودخواهیه بخوام این پسرو ازخانوادش دورکنم گناه داره توی کشمکش ما باشه با تمام علاقم گفتم نه الان واقعا اروم ترم بااینکه عشقمو ازدست دادم ولی نمبخام یه عده ادمیو کع ازشون خوشم نمیاد رو ببینم....حرفم اینه...فکنید هیجانی ازدواج نکنید...فرهنگ مهمه قیافه مهمه پول مهمه عشق برای خوشبختی کافی نیست 🤍
بله منم ی خواستگار این مدلی داشتم هم دانشگاهیم بود فوق العاده باهم تفاوت داشتیمو این تفاوتو من نمیدیدم با اینکه بابام صد در صد مخالف بود میخواستم تو روش وایسم ک خداروشکر نشد و من با یکی دیگه ازدواج کردم خدا رو شکر شوهر الانم از خواستگار قبلیم خیلی بهتره