از مجردیم به زندگی مشترک هیچ علاقه ای نداشتمو عقیدم این بود تااخرعمر مجردباشم..اما حالا ازدواج کردم تقریباهفت سال اینامیشه....ولییی کاملا حالم از بچه دارشدن بهم میخوره و اصلااا دوست ندارم بچه داربشم...میدونم کلی پشت سرم حرف میزنن ک فلانیا بچه دارنمیشن😂😂چن همه جوره شرایطشو داریم ولیییی من کسی نیسم ک بتونم یه بچه خوب با مسئولیت تحویل جامعه بدم....
بچه ها واقعا حس اینک بچه داربخام بشم دیونم میکنه...حس اینک ۲۴ساعتی یکیو پرستاری کنی اونم چندین سال...ب کارای خونه برسی...شوهرداری کنی...واقعا سخته خیلییی سخت..ادم باید خودشو بنظر من از یاد ببره....اخرسرهم بچه بزرگ میشه و میره وتنهات میزاره تو هم می مونی و کلی حسرت ک تو جوونیت بخاطر این بچه نتونسی انجامشون بدی