هزار بار مستقیم و غیر مستقیم باهاش صحبت کردم.
هزار بار قلبمو شکست سر این موضوع. شوهرم از همه لحاظ خیلی خوبه ولی بسیار سرده به طوری که به مرد بودنش شک میکنی.
مشکل من اصلا بحث نیاز نیست چون مدتهاست این نیاز سرکوب کردم ولی هر شب با حس تحقیر و بی ارزش بودن میخوابم و با چشمای خیس. هر شب سردرد میگیرم از فشار عصبی از فکر اینکه من حتما جذاب و مناسب نیستم. خیلی حس تحقیر بهم دست میده وقتی پشتش میکنه بهم و میخوابه و منم با یه دنیا بغض و اشک میخوابم. اگر دوتا بچه نداشتم بدون یه لحظه معطلی طلاق میگرفتم و این همه تحقیر تحمل نمیکردم. هرچقدر هم میخوام خودمو بزنم به بی خیالی نمیشه. شما بگید چکار کنم؟ ما شاید ماهی یکبار رابطه داریم. اونم اگه هیچی نگی وسطش خوابش میبره انقدر بی میلو از سر اجبار.... بغض ولم نمیکنه
