چاره‌ی کار من فقط مرگ است و خاموشی...
نه از آن رو که زندگی را دشمنم، بلکه از بس فریاد زدم و کسی نشنید، دیگر صدایم خسته شد.
در این جهانِ پرهیاهو، سکوتْ مهربان‌تر از انسان‌هاست، و تاریکی صادق‌تر از خورشید.
می‌خواستم بمانم، با تمام زخم‌ها و امیدهای سوخته‌ام،
اما هرچه بیشتر ماندم، خودم را در غبار فراموشی گم‌تر یافتم.
شاید مرگ، نه پایان که پناه باشد؛
پناهی برای روحی که دیگر توان گریه ندارد،
و خاموشی، آخرین لالاییِ آرامش برای دلی که سال‌هاست از تپیدن خسته است...
نکن
خدابزرگه
امید و توکل به خدارو هیچ وقت فراموش نکنید
همه درگیر مشکلاتن و هر کی به نوعی ولی میدونید چی این وسط مهمه این که انقدری آدم باید قوی باشه که حتی تو سیل مشکلاتم بود غرق نشه
همه چی چاره ای داره و راهش اون نیست که شما انتخاب کردید
راهش امید به آینده هست آینده بهتر
ساخت یه زندگی بهتر
توکل به خدا
دنیا زندگی پر فراز و نشیبه
اگه قوی نباشه ادم سریع از پا در میاد و هی درجا میزنه
پس قوی باشید . روحیتونو قوی کنید . تلاش کنید و همه چی رو به خدا بسپارید راجب همه چی که این بشه عالیترین نتیجه رو میگیرید
هعی اره❤️🩹💔
هعب
💔😔
