بچه ها یک ماه همش عصبیم ناراحتم همش تو فکرم جنگه همش ب مرگ فکر میکنم سه بار فکر خودکشی افتاده ب سرم فکر قتل میکنم میترسم یکی از عزیزامو از دست بدم از یکی متنفر میشم میترسم پاشم ب چیزایی ک فکر میکنم عمل کنم متاسفانه مدتی دست ب خودارضایی میزنم نمیتونم کنترل کنم بعدش کلی عذاب وجدان میگیرم مثل اعتیاد شده
دوسال دردای زیادی و تحمل کردم و نمیدونم از کجا اما ب وسواس فکری مبتلام خسته شدم دلم میخواد برم ولی کلی آرزو دارم برای بودن روی زمین اما توانایی ندارم پاشم انجامشون بدم شماها یه چی بگید آروم بشم
هروقت فکرش افتاد تو سرت استغفار بگو
رو شکم نخواب
همیشه وضو داشته باش
عزیزم هرچه زودتر برو پیش روانپزشک اگه الان نری خیلی اوضاعت بدتر میشه
عزیزم بنظرم حتما با یه مشاور درمیون بزار
ب خدا توکل کن نمازاتو سر وقت بخون توبه کن کارتو دوباره تکرار نکن اصلا اگه شرایط ازدواج رو داری ازدواج کن ب جای خ و د ار .....بعدم پیش ی روانشناس برو کسی ک کاربلده و میتونه واقعی کمکت کنه
اگر روزه قضا داری بگیر
فیلترشکناتو پاک کن
فیلم نبین
با ۱۴۸۰ تماس بگیر
و با مشاور حرف بزن
شرایطت خوب نیست
منظورم از توانایی ندارم پاشم انجام بدم کارامه
اول از همه از این ک این قدمو برداشتی واز این افکار وخلقیاتی ک داری بدت اومده و نوشتی وطلب کمک کردی اولین قدمت محسوب میشه
دومین قدم باید دنبال اون ارزوها بری ن بهشون فکر کنی
یه مختصر از زندگیت بگو متاهلی ؟
خود ارض ایی باعث این همه بدخلقی و عصبانی بودنته بهش فک نکن هرچی ک باعث تحریکت میشه رو دور کن از خودت
جدای از اینها جزو گناهان کبیره است یه غسل کن و توبه بجا بیار
نماز میخوندم همیشه متاسفانه روم نمیشه برم سر نماز واسه همین فعلا نمیخونم نه ازدواج ک نمیخوام بکنم
اصلا انگار ک جسمم میخواد بااینکار خودشو آروم بکنه یه اینکار یه آهنگ گوش کردم اعتیاد بدی پیدا کردم الان از دیروز کنترل میکنم دست ب اینکار نزنم
نه مجردم سه سال پیش دست ب اینکار زدم اما توبه کردم ترک کردم سه سال بود اینکار و نکرده بودم متاسفانه تو این سه سال اتفاقای بد زیاد برام افتاد و الان دوسال دچار وسواس فکریم
نمیدونم چیزی ک میگم درسته یا نه نمیخوام تعریف کنم اما همیشه از لحاظ اعتقادی و دوست داشتن خدا هرکاری میکردم از ته قلبم بوده
وسواسم با هر اتفاق بدی ک میفتاد بیشتر می‌شد و وسواسم همش وحشت مینداخت ب جونم مدام فکرای آزار دهنده داشتم و یه اتفاق بدی ک برام افتاد رفتن کسی بود ک خیلی دوستش داشتم و همین داستان باعث شد هرشب و ب گریه و درد بگذرونم و یک سال ک بیماری جسمی دارم الان دو سه ماه خستگی مفرط دارم ذهنم همش جنگه همش به گذشتم فکر میکنم و الان یه حالت خنثی شده مغزم حس میکنم خسته خستس و وقتی موزیک گوش میدم یا متاسفانه اصلا دلم نمیخواد بگم دست ب خودارضایی میزنم آروم میشم و وقتی ک میخوام اینکارو کنم هرچقدر میخوام کنترل کنم اصلا انگار مغزم ب خرجش نمیره امروزم با یه صحنه خیلی بدی مواجه شدم اما خودمو کنترل کردم
عزیزم مواظب خودت باش همه مشکل دارن بخدا ما تو زندگی همه ادما نیستیم
بله عزیزم میدونم همیشه گفتم آدم باید برای درداش خداروشکر کنه چون خیلیا هستن دردشون از ما بیشتر اما خب هر دردی بالاخره واسه هرکی آزار دهندس چه کوچیک باشه چه بزرگ دیگه شما خودتونم میدونی روان آدم بهم بریزه خیلی آزار دهنده میشه خصوصا من ک سنم کمه
