یه دختر دوسال ونیم دارم از زندگی سیرم کرده بس که یه دنده و لجبازه. انقد بغلم میاد خودشم میگه باید بلند شی دیگه خسته شدم خودشم از نوزادی اینجوریه از وقتی 7ماهش شده تا الان روانیم کرده واقعا میگم خیلی میترسم یهو مریض شم دیگه هرروز از دستش خودمو میزنم گریه میکنم بازم اروم نمیشم
گریه نکن دور از جونت تا لحظه ی وفاتت تو لوزالمعدت ساکنه 😂😂😂
اره واقعا.من تا حالا اینجوری روح و روانم بهم نریخته بود الان بعضی وقتا انقد اذیتم میکنه نمیتونم دستامو بلند کنم یا گردنم رگ به رگ میشه موقع عصبانیت سرم میلرزه خیلی میترم اتفاقی بهم بیوفته باورت میشه موهام سفید شده از وقتی این به دنیا اومده
بخدا کردم ولی نهایت تا یه روز خوب میشه دوباره شروع میکنه
بعد یه روز دوباره ادامه بده این برگشت ها عادی
از خانه قدم به دنیای بیرون بگذارید در حالی که زنانگی تان پشت در جامانده است، تا انسانی در جمع حضور یافته باشد و اندیشه و گفتار و رفتار او مورد توجه و احترام قرار بگیرد نه جلوههای زیبای جسم و زنانگیاش.(امام موسی صدر)