چقدر مثل ما هستید. ما چهارتا هستیم. بزرگه با همه مون قهره چون شوهرش از ما خوشش نمیاد.
دومی خیلی عصبیه، وقتی باهاش حرف میزنی غم و عصبانیت دنیا میریزه روت. سومی وضع مالیش خوبه ما رو محل نمیده و به تلفن ها گاه و بیگاه جواب میده.
خودمم از همه شون دیونه ترم از غصه خانواده م اعصابم خرابه.
یه برادر هم داریم که از بچگی علنا میگفت از همه تون متنفرم.
پدر و مادرم هم فوت شدن، عجیب اینکه خیلی آدمهای انساندوست و مهربانی بودن، نمیدونم چرا بچه هاشون اینطور شدن