موقع صحبت کردن با فامیل های دور غریبه ها زبونم نمیاد حرف بزنم
با افراد نزدیک پدر مادر خواهر دوست صمیمی خیلی راحت میزنم ولی منتها چون تو بچگی کسی باهم حرف نزد و مهمونی هم نرفتیم با کسی رفت و آمد نداشتیم و تو خونه هم فقط من گوینده بودم کسی شنوده من نبود الان عادت کردم فقط حرف میزنم ببینم کسی دارم نگاه من می‌کنه منتظر جوابه هول میشم نمیتونم چیزی بگم..😣😣😣چیکار میتونم بکنم برای خودم!.
منم اینجوریم . چن سالته
لایک لطفا
من کلا خییلی کم رو بودم ولی شیطون
از کلاس اول دبیرستان که کلاس زبان رفتم و بعدش که دانشگاه رفتم کلا مجلس دست میگیرم
باید زیاد تو محیط های اجتماعی باشی
استاداش فضاش خیلی صمیمی و گرم بود میگفتن باید خیلی پرو باشید و پسرا و دخترا قاطی ان و ببینن کسی خجالتیه میوردن اون وسط واسه بچه ها دلقک بازی دربیاره😑🥴
بعد دوماه کلاسم با بچه های خودمون عوض شد افتادم تو کلاسی که بچه هایش همه فیلمو تئاتر بازی میکردن بچه ها اینقدر با اعتماد به نفس کاملللللل سرزبون دار اصلا ی وضعی من اون تو گم شده بودم بسکه حرف میزدن
سه ماه رفتم هفته ای ی جلسه میرفتم ۳۲۵تومن چند سال پیش اون موقع هفته ای دو جلسه۶۵۰بود الان فک کنم هفته ای ی جلسه کم کمش ۸۰۰ شده چون یهو خیلی کشیدن روش
اره با بچه ها جور شده بودم و بعضی موقع ها استاد میورد مارو اتود می‌زدیم(ی سکانس بازی میکردیم)و اینجور کارا و همه با هم دیگ مچ شده بودم حیف که کلاسم عوض شد افتادم با اون رو مخی ها مدرسه ام وا شد اعصابم نکشید ول کردم 🚶
ی روزم استادش بچه هارو یکی یکی داشت میورد که ی صحنه ای رو بازی کنن که مثلا پدرت یا مادرت گیر کرده تو ساختمان ساختمان آتیش گرفته همه بچه ها این صحنه رو ی تیکه بازی کردن چون خوب بازی نکردن رد شدن
تا رسید به من داشتم آماده میشدم داشتم عق میزدم که چشام قرمز شه اشکم در بیاد🥴 بعد رفتم لکنتم دارم با لکنت گفتم اشکمم دراومده خیلی خوب شد استاده خوشش اومده و ادامه سکانسو بازی کردم
