شما میگی یه مدت دوست بودی اون موقع چشمت واز نکردی با اخلاقش آشنا بشی اخه
الانم جایی که اینجا نظر بقیه رو انجام بدی که یه طرف حرف میزنن و همش میگم جدا شو بهتره با یک مشاوره مطرح کنی اونم هم با شما حرف میزنه هم همسرت بهترین نتیجه رو میگیری و هر تصمیمی بگیری نمیگی با نی نی سایتی ها مشورت کردم اینو گفتن میگی مشاورم رفتم این نظر و داشت بیا تغیر کن تا زندگی خوبی داشته باشیم
نه ... بخاطر محیطی هست که درش بزرگ شده... آدم های خشکه مقدس خیلی خیلی سخته که تغییر کنند...در حدی که نمیشه اصلا... شما فرض کن بخوای بعداً یک موسیقی گوش بدی یا بری توی خیابون قدم بزنی، همش باید اجازه بگیری و زندانی اون میشی، برعکس هر چی سنش بالاتر میره بدتر میشه... اینا اسمش علاقه نیست. ذهن مریض این افراد همیشه با بی اعتمادی به طرف نگاه میکنه... علاوه بر این خودت رو از تمام لذت های عادی زندگی برای یک آدم مریض و غیر نرمال محروم نکن...
نمیدونم بخدا.ولی ماهم موقعی عقد کردیم من ۱۷ سالم بود اون ۲۰.سنش که بالاتر رفت ازهمه نظر بهتر شد.وبخاطر اینکه دوست داره روت حساسه.یه روز بشین باهاش حرف بزن بگو اینکه من باهات دوست بودم ودلیل نمیشه که من برم بازم دنبال رابطه با جنس مخالف.به من اعتماد داشته باش.بهش بگو زنار هرچقدر محدود کنی عقده ای تر میشن.بگو من بهت متعهد وبهت هیچ وقت خیانت نمیکنم نه اینقدر خودتو آذین کن نه من.بگو اگه اینقد قرار باشه منو تحت فشار بزاری مجبورم باهات تمام کنم چون داری منو پیر میکنی.
شغلی داره ؟؟؟ بعد اینکه از طریق دوستی خیابونی با هم آشنا شدید؟ به این نکته هم فکر کن که ایشون آیا میتونه یک زندگی نرمال برات بسازه... ازدواج شوخی و بچه بازی نیست... حرف یک عمر زندگی هست... با این طرز تفکر خشک مذهبی هم شرایط زندگی برات غیرقابل تحمل میشه... تا آخر عمرت نمیشه اسیرش بشی و از همه چی محروم...
