میشه یکی بیاد بالاخره یه جواب درست به من بده که کار درستیه یا نه ؟
از یه پسری خیلی خوشم اومده یه سال ازم بزرگتره پسر خیلی خوبیه با شخصیت و با شعور در کل ادم درست حسابیه از اینایی که مثلا تیپ عجیب غریب بزنه بره اینور و اونور
من خیلی دوست دارم حسمو بهش بگم چون خیلی صبرکردم ( تو رفتاراش یه جورایی میشه قهمید که اونم همچین حسی داره ) ولی با هرکی می خوای راجب این مسئله حرف بزنی میگن یه موج منفی می فرسته که رابطه و دوستی تو این سن خوب نیست ولی من هیچوقت قانع نشدم . من خودم کسیم که برای خودم حد و حدودی دارم حواسم هست . طرف مقابلمم میشناسم اصلا کسی نیست که دنبال سواستفاده و خیانت و اینجور چیزا باشه . خیلی دوست دارم درباره ی پسرا بیشتر بدونم ، تو دیدگاه من انگار اونا از یه کره ی دیگه اومدن که من دوست ندارم اینطوری باشه . پس حالا میشه یه بار برای همیشه بگید چیکار کنم ؟ اگه میگید خوب نیست ، پس با حس های لحظه ای که تا هرکیو میبینی به حس پیدا می کنم چیکار کنم ؟ و اینکه این رابطه ها قبل دانشگاه به ارتباطات اجتماعی بهتر کمک نمی کنه ؟ بازم میگم من خودم توی رابطه یه سری خط قرمز هایی دارم که البته طرف مقابلم هم تا اونجایی که میشناسمش کاملا به خط قرمز هام و حد حدودی که دارم احترام میزاره
