سلام خانومها روزتون مبارک باشه
این اولین تاپیک من در مورد زندگی شخصیمه که تو نی نی سایت به اشتراک میزارم
واقعیتش تو این چند سال زندگی متاهلی من هیچوقت از همسرم بخاطر تولد روز زن هدیه ای نگرفتم حتی یه تبریک خشک خالی همسر من آدم احساسی هست ولی فقط برا خانوادش 🙃
امشب تاپیک های روز زن میخوندم اوفتادم یاد سال‌های اول زندگی خودم که تولد میگرفتم واسه همسرم یا روز مرد براش در حد توانم هدیه میگرفتم ولی وقتی روز زن میشد حتی یه تبریک هم از طرفش نمیدیدم اوایل منم مث شما ناراحت میشدم دعوا میکردم قهر میکردم ... ولی هیچکدوم ار ای کارا فایده نداشت با خودم گفتم شاید بلد نیست بزار یادش بدم بازم به نتیجه نرسیدم جلو بقیه یه جوری وانمود میکرد هر کی نمی دونست میگفت وای خوشبحالش چقدر شوهرش عاشقشه نمیخوام زیاد وقتتون بگیرم بعد انجام ای کارا و بی نتیجه موندن تصمیم گرفتم خودم برای خودم هدیه بخرم تشکر کنم بابت زحماتم واسه خودم تولد بگیرم درسته آدم ای چیزا نبودم ولی روحم نیاز داشت به ای چیزا من از همسرم چیزی دریافت نکردم ولی دلیل نمیشد خودم خودمو نادیده بگیرم الان چندسال میگذره هر ماه از پولی که دارم مقدار کوچیکشو برا خودم هدیه میگیرم خودم دعوت میکنم رستوران یا یه چای برا خودم میریزم اینارو گفتم که بهتون بگم همیشه نیاز نیس بقیه ازتون تشکر کنن کسی که بخواد قدر دانی کنه به مناسبت نیاز نداره هدیه زورکی هم به درد نمیخوره خودتون از خودتون تشکر کنین وقتی تلاش کردی که بهش یاد بدی قدردانت باشه ولی جواب نگرفتین خودتون بفکرخود درونتون باشین فدای همه شما مهربونا شبتون خوش 💚
