از نطر من بچه ۹۵ درصدش زحمت و اذیت و خستگی و نهایتا ۵ درصد لذت و خوشحالی واقعی( بچه یکساله منظورمه). خانما توروخدا شعار ندین. قبول دارم که بچه آدم همه زندگیشه و حتی زحمت و خستگیشم چون از وجود خودته قابل تحمله. ولی من واقعااااا خسته شدم ازین همه قر و نق بخدا قسم اصلا نمیتونم از جام پاشم وگرنه فقط گریه میکنه و میگه بغلم کن تا وقتی درازکشیدم خیلی بهتره ولی خدانکنه پاشم فقططططط گرررررریه شدید. بقرآن کم اوردم دسشویی نمیتونم برم اگر خیلی بهم فشار بیاد میرم که این انقدر گریه میکنه که کبود میشه. آشپزی و اینام که خودتون فکرشو بکنید فقط در حد ۵ دقیقه یچیزی بندازم تو زودپز یا پلوپز اونم با گریه بچم. خواهش میکنم اگر راهی دارید که من به
قربونت.خدا بچه ی شما رو همحفظ کنه......انگاری شما هیچ تلاش و دعا و نگرانی تو بچه دار شدن نداشتی خدایی نکرده اگ چند سال انتظار میکشیدی یا دوا دکتر میکردی هیچ وقت این حرفاتو نمیزدی.بچه های منم فوق العاده بد هستن ولی نفسمن قلبمن .....هر کاری بکنن بچگی میکنن و الکی بهشت زیر پای مادر نیست. بشین مادری تو بکن و نق نزن😉😉