پشیمانی از بچه دار شدن‌

بنده خانمه ۳۵ ساله هستم که بخاطر شرایط روحی و جسمی خودم ،سختی تربیت بچه ،دیدن چالش های پدر و مادرای دیگه راغب به بچه‌ دار شدن نبودم.بعد ۷ سال از ازدواجم بچه دار شدم  .فرزندم از نوع سخت و‌ خیلی کنجکاو و باهوش و بازیگوشه و نگهداریش در حد توان من نیست الان ۲ سال و نیمه هست.بی‌خواب هم هست .حتی اگر خسته باشه به زور ساعت ۲ شب میخوابه .حالا چون من انتخاب کردم که این بچه به دنیا بیاد تمام سختی هایی که‌میکشم و تمام سختی هایی که فرزندم میکشه رو مقصر خودم میدونم و همش میگم نکنه تمام این مشکلات رو میدونستم چرا مادر شدم .حتی جلسه مشاوره رفتم اما فایده ای نداشت.کلی کلاس فرزند پروری و کنترل خشم و ...هم هزینه کردم اما برام ثمره ای نداشت  .البته ده ساله بیمار هستم .سردرد های شدید و ضعف  و بدن درد جوری که مادرم کارامو انجام میده و علت مشخصی نداشت و برخی دکترا میگفتن ممکنه  باردار بشی و در اثر تغییرات بدن بیماریت بهتر بشه . شاید برای فرار از اونهمه درد بوده .اما‌حالا حال روحیم بده و واقعا خسته ام .گفتم شاید در این سایت به خواست خدا حرفی کمک کننده بهم زده بشه