بچه ها واقعا ما آدما چرا دائما به خدا گله یا هیچ به خدا هم نه توی دلمون هی میگیم چرا فلان اتفاق به من افتاد چرا برای من اینجوری شد برای فلانی نشد چرا تو اینهمه دختر تو این همه زن من اینطور شدم چرا مثلا دخترعموم نشد چرا ما پول نداریم چرا من شکست خوردم
ولی چرا به نعمتایی که داریم فکر نمیکنیم دنیا واقعا جای ناعادلانه ایه کلی بچه هستن بدون پدر ومادر کلی ادم هستن تو این سرما خونه ندارن چرا ما داریم اونا ندارن کلی ادم مریضن چرا ما سالمیم اونا مریض پس چرا کوریم فقط قسمتای منفیو میبینیم نیومدیم توی این دنیا که فقط تو رفاه و حال خوب باشیم من تابحال ادمیو ندیدم که از بدو تولدش تا مرگش هیچوقت دچار یه مشکل یا ناراحتی نشه بالاخره هر ادمی توی یه دوره ای حالش گرفتس