سلام بچه ها.
راستش خیلی دلم گرفته. حس میکنم دیگه ایرانو دوست ندارم. خانواده ی شوهرم که خیلی جالب نیستن و رفتاراشون روی مخمه. خیلی فوضول و اهل غیبتن و کلا اجباری باهاشون نشست و برخواست میکنم. توی گذشته خیلی با رفتار و گفتارشون اذیت شدم و هیچ وقت نتونستن از دلم در بیارن.
خانواده ی خودمو دوست دارم اما خانواده افسرده ای هستن و کلا اگر از مشکلاتم پیششون حرف بزنم روحشون به هم می ریزه. پشتوانه روحی من نیستن و از بچگی احساس تنهایی داشتم.شبها هم کابوسهای عجیب و غریب می بینم.
حالا به نظرتون اگر مهاجرت کنم البته به یه کشور قابل قبول و پیشرفته،آیا این تشویشهای روحی از بین میره؟
و وضعیت روحی من از این بهتر میشه ؟جدیدا خیلی به مهاجرت فکر میکنم و دلم میخواد برم یه جای دور جایی که هرروز از خودم نپرسم چرا اطرافیانم دل نشین نیستن و باهاشون بهم خوش نمی گذره.