سلام من یه دانش آموزم ، یه دانش آموز که از اول سال تا الان ۱۰۰ و خورده امتحان داده یعنی روزانه یک تا چهارتا امتحان داده
من به عنوان دانش آموز دیگه کشش ندارم
چرا شما معلم ها یا خانواده ها هیچ درکی نسبت به دانش آموز ندارید چرا فکر میکنید ما رباتیم؟
امتحان بده روزانه تند درس دادن فشار های تو کلاس و کار های عملی
من و امثال من هم مثل همه انسانن
شاید الان بعضیا بگن خب وظیفه ات
اره وظیفمه درس بخونم و برای خودم میخونم
اما این استرس ها و اضطراب و ترس و تحقیر و... تو زندگی من دانش آموز در آینده تاثیر نداره؟ اگه درس تاثیر داره اینا هزار برابر تاثیر داره
چه سودی از تحقیر دانش آموز تو جمع یا استرس دادن به دانش آموز میگیرید کم نبودن دانش آموزهایی که بخاطر همین استرس ها خودکشی کردن یا سکته کردن
من به شخصه هیچ استرسی نداشتم اما الان وجودم رو استرس و اضطراب فرا گرفته
هیچکس نه معلم نه خانواده هیچوقت جای دانش آموز نبوده
از خوشی زده از خواب زده شبانه روزی تلاش کرده مثلا شده ۱۸ اما به جای اینکه از دانش آموز حمایت کنیم تحقیر میکنیم چرا چون نمره ات پایینه خب این یعنی چی؟؟؟
خانواده ها ۹۶٪ اینطورین که بچه شون بگه من ۱۵ گرفتم اما درس رو یاد گرفتم و توی امتحان بعدی اشکالم رو برطرف میکنم قبول نمیکنن اما اگه بچه شون بگه ۱۹ یا ۲۰ گرفتم اما هیچی حالیم نشد از این راضی ترن
با این رفتارهای دانش آموز از درس فراری میشه
الان بعضیا تو مدرسه مون از استرس امتحانات غش میکنن هی آمبولانس میاد و میره
ارزش من دانش آموز به نمره ام نیست به انسانیت ، به تربیت ، اخلاق ، مهربانی هست
اره دنیا به علم و فناوری نیاز داره اما نیاز شدیدش انسانیت و مهربانیه که کم کم از صفحه روزگار در حال محو شدن هستن
هیچوقت جای اون دانش آموز تصمیم نگیرید
خودش میدونه راضیه یا نه
شما چه می دونید از استرس های که همه وجودش رو فرا میگیره یا تلاش های مکرر اون نمیدونید چون هیچوقت جای اون نبودید
در آخر الان فصل امتحانات بیشتر حواستون به دانش آموزا باشه چون بیشتر از هرکسی استرس و اضطراب هایی رو دارن به جون میخرن