حدود دو سال پیش با یه پسری از اقوام اشنا شدم و با اجازه ی مامانم با هم در ارتباط بودیم
اما مامانم از جزییات رابطمون خبر نداشت
ما باهم بیرون میرفتیم، اگه کاری داشتم اون برام انجام میداد، اگه مشکلی داشتم اولین نفر به اون میگفتم، خلاصه که اون شد پدرم، مادرم، برادرم، بهترین دوستم...با گریه هام گریه میکرد، با خنده هام میخندید....
از قبل تایپ نکردم، صبور باشید
خو
صبور نیستیم
لایکم میکنین بیام بخونم
گذشت...
و این اقا اومد خاستگاری رسمی با خانوادش
اما یه سری مشکلات بینمون پیش اومد و من گفتم دیگه نمیخامت
خلاصه حالا که ردش کردم میگه تو با من بازی کردی و ابروم بین همه فامیل رفته (شهرمون کوچیکه)
و اومد هر چیزی که بینمون بود رو به خانوادم گفت و بهشون گفت که برام خرج کرده و دنبال خسارته
درصورتی که تمام خرجش یه کادو تولد یه کادو ولنتاین و چندبار حساب کردن رستوران بوده که متقابلا منم حساب کردم
عزیزم خلاصه گفتی . چرا گذاشتی بیاد خواستگاری وقتی جوابت منفی بود ؟
بعداز خواستگاری مشکلی پیش اومد ؟
بابام که فهمید جریانو اومد گوشیمو گرفت و اونقد کتکم زد و حرف زشت بارم کرد که هنوز که هنوزه باهم حرف نمیزنیم
خواستم بگم ای دخترا
به چشماتونم اعتماد نکنید
رازتونو به احدالناسی هم نگید
نگید این فرق میکنه
ادما پای منافعشون که وسط بیاد میفروشنت
من پای این ماجرا سوختم
خاهش میکنم به هیچکی اعتماد نکنید
