قهرم با خانواده شوهر

نرو

با شوهرت مستقیم سر خانوادش در نیافت، خودت با سیاست زنانه و با بی محلی و سرد بودن باهاشون میتونی در عین رفتن خونشون به هدفت هم برسی

شوهرت هنوز سر عقل نیومده ک باعثش خانوادش هست .تو هم خودت بزن بیخیالی .نزار زندگیت خراب بشه رو این قضیه و باز اونا خوشحال بشن .هر وقت خواست بره همراش برو تا پرش نکنن 

خب همین خوبه اسرار نداره .اما تو جمعای شلوغ برو باهاش تنهاش نزار .وقتی تنها باشه احساس بدی داره اگه بدون تو خوب بود که نمیگفت بیا .اما خونه مادرشوهرت نرو برا مهمونی نهار چیزا

نرو اصلا

تاپیک اخر منم بخونید از عادی شدن دوباره روابط میترسم

نرو تا دعوت شی فعلا نگو قهرم بگو بهتره یه مدت خودمون باشیم ببینیم چطوریه زندگی بدون عیب جویی دیگران

چون داشتین جدا میشدین و میگی بلاکت کردند پس الانم باید دعوتت کنند  تا با احترام و عزت بری

نرو تا دعوت نکردن کوچیک میشی 

من یبار اینجور شد نه اسم قهر ولی نرفتم حتی دو سه بار با شوهرم حرف میزدن دعوت میکردن من نرفتم تا اینکه زنگ زدن خودم شخصا رفتم بعد از اونم در حد اندازه رابطه گذاشتم فقط مهمونی های رسمی رفتم مثل نوروز و یلدا و .... بقیه وقتا شوهرم تنها می‌رفت سر میزد همین 

تا متوجه شدن منی که اهل حاشیه نیستم و دخالتی برای کسی ندارم از خوبیمه نه اینکه بخوان با حرفاشون کبودم کنن چون بی زبونم . الان خیلی عوض شدن 😉

نهه اولا نگفتم چندین ماه گذشت گفت پدرم سه چهار بار دعوت کرده زنگ زده چرا نمیای گفتم به من که زنگی نزدن آدم باید ناز عروسش رو بکشه چون من غریبم توی شما به خودم زنگ میزد .دو روز بعد مادر شوهرم زنگ زد شخصا دعوتم کرد منم با یک کیلو شیرینی رفتم ولی زیادم قاطی نشدم مثل قبلنا  و زودتر از همیشه هم برگشتیم. 

من ده سالم طول می‌کشید برام مهم نبود چون اشتباه از من نبود و یکبار بی ادبی نکرده بودم خودشون خوب میدونستن مانع شوهرم نمی‌شدم و غر نمی‌زدم حتی اگه شبم میموند و نمی‌آمد خونه مثلا با خواهرش جمع میشدن برم میگشت خوشرو بودم و عین خیالم نبود اگرم اسمشون رو می‌آورد میگفتم خوشحالم بهت خوش گذشته همین و کشش نمیدادم . زن باید محکم باشه و سیاست داشته باشه .