من امروز بعد ۴ ماه با وکالتی که داشتم جدا شدم از روزی که تصمیم به طلاق گرفته بودم جز روزای اول بقیه روزا خیییلی حالم خوب بود همه فامیل و آشناها میگفتن روحیم بهترشده و خیلی دغدغه فکریم کمتر شده بود
امروز رفتم محضر و همه چی تموم شد به شوهرمم نگفتم بیاد...دیشب خیلی دلم گرفته بود و خیلی گریه کردم چشمام صبح باز نمیشد توی محضر هم گریم گرف الانم یهو بغض میکنم بااین وجود دوست ندارم به اون روزا برگردم حتی فکرکردن بهش حالمو بد میکنه فقط دلم میگیره بخاطر جوونی از دست رفتم بخاطر خاطره های خوبی ک بالاخره تو هرزندگی ای هست
بنظرتون طبیعیه؟