سلام قشنگم
قربون چشمات برم که تا اینجای زندگی نظارهگر درست و غلطم بودن. پا به پام خندیدن و اشک ریختن. قربون قهوهای روشنی که تو نور طلایی میشه برم. قربون مظلومیتشون وقتایی که میخواستم تغییرشون بدم و از رنگشون راضی نبودم، برم. چندتا آدم تو دنیا موهاشون و چشماشون همرنگه و همچین هارمونی روشن قشنگی داره؟
تو قویترینی، تو دوومبیارترینی لعنتی من. تو نهایت چیزی هستی که میتونستی باشی. تو تلاش کردی اشک ریختی و یه جاهایی تونستی و یه جاهایی نه. یه جاهایی بازی خوردی و یه جاهایی بازی دادی. در نتیجهی همهی اون بالا و پایینا شخصیت الانت رو ساختی که واو! دمت گرم. تو بهترینی عزیز من. تو لایق بهترینایی. تو لایق تجربهی قشنگترین حسهایی. روزها و تجربه های جدید نوش بادت عشق من.
پوستت مثل برف سفیده، مثل بلور میدرخشه. منو بابت وقتایی که غصهی جای جوشهای قرمزت رو میخوردم ببخش و ببین چقدر خفنی که با وجود چیزی که برای همه نقص محسوب میشه تو باز هم زیبایی.
تو مورد عشق و محبت قرار گرفتی و میگیری. تو خانوادهای داری که نمیخوان اذیت بشی، که هوات رو دارن. تو دوستایی داری که حالت براشون مهمه. تو ادم موثری هستی و حرفهات باعث میشه ادما به فکر بیفتن و حرکت کنن. تو جیگری عشقی عسلی. تو لایق عشقی. تو لایق ثروتی. لایق ارامشی. من عاشق توام و قول میدم هرگز و هرگز و هرگز پشتترو خالی نکنم. من تا ابد حامیتوام. لاو یو بیوتیفول بچ.