چندسال هست باهم دوستیم ....
تصمیم داریم اِن شا الله طی این یک سال بریم سر خونه زندگی مون برای همین چون نامزدم کار و کاسبی شو ردیف کنه من خیلی قناعت میکنم خیلی از خودم میزنم ....
مثلا میریم بیرون نمیزارم زیاد خوراکی بخره یا مثلا برای تولدم نذاشتم کادو بخره ، یه مقدار پول نزدیک ۵۰ میلیون اینا داشتم بهش دادم کارش رو راه بندازه...
اما اصلا درک نمیکنه که این کارهای من برای چیه ...
مثلا امشب خواهرش میخواست بیاد خونه اشون زنگ زده مامان شما غذا درست نکنید خسته میشید من غذا آماده میگیرم نزدیک ۱ تومن آقا خرج کرده از غذا و میوه و تخمه و....
خوب من چی بگم آخه یعنی من آدم نیستم ....