نمیدونم چه مرگم شده

این یه حس موقتیه به خاطر وابستگی ذهنی که به خونه پیدا کردی،وقتی بری بعد از مدتی متوجه میشی که بهترین کارو کردی،هیچ چیزی بهتر از استقلال نیست

کدوم آدم غریبه ای از یه خواهرشوهر بد جنس بیشتر به آدم آزار می رسونه 

این بخاطر اینک عادت کردی الان سخته جدا بشی ،،،بری بعد دو سه روز خوب میشی

خودت میگی ترس.استرس نگیر با خودت بگو خدا هوانو داره.تو اپارتمان از نظر من امنیت بیشتری داره‌.من خودم ب شخصه تو اپارتمان راحتترم‌.بعدم چون تاالات همیشه ی نفر پیشت بوده تا چند هفاگته احساس تنهایی ممکنه بکنی ولی بدون بهترین روزا رو خواهی داشت

اصلا ترس نداره من 10ساله تو آپارتمان زندگی  میکنم اصلا هیشکی به بقیه کاری نداره من 3ساله تو این خونه ام واحد بالایی رو ندیدم فقط روبه روی گاهی احوال میپرسه 

بعد هم لذت زندگی مستقل با هیچی قابل مقایسه نیست 

تازه من تو کل شهر غریبم

درکت میکنم عزیزم منم ازدواج کردنی همش این استرسو داشنم چون خونه بابام کلا ویلایی بود ما تجربه اپارتمان نشینی اصلاااا نداشتیم بعدم همسرمم هرروز ساعت 5صبح میره سرکار من همش میگفتم بیام خونمون چی میشه بره سرکار چی میشه آپارتمانه میترسم کسی دوروبرمم نیست چیکار کنم ولی الان عادت کردم همسرمم که میره چراغو خاموش میکنم میخوابم والا کسیم کاری به کارم نداره توام مطمئن باش خیلی بهت خوش میگذره

مگه آدم های غریبه میخوان چکارت کنن؟ 

باید خودت ذو تو آیینه ببینی و از خودت بپرسی لیاقتت چیه ؟ توهین و ... یا تجربه خوش استقلال و احترام

سلام عزیزم... حس استقلال خیلی شیرینه.. اولش سخته دعای نادعلی بخون و از خدا کمک بخواه. قطعا به شرایطت عادت میکنی و یه روزی به این روزهات میخندی.. بعدم بخاطر تنهایی اصلا رو به همسایه نیار.. تو آپارتمان هر چی با کسی ارتباط نگیری راحت تری

بابا بيخيال 

اين حالتايي ك ميگي براي اثاث كشي طبيعي ه 

من خودم توو يه اپارتمان ٦٣ متري بودم وقتي اثاث بردم جاي جديد ك ١٢٠ متر بود اشك ميريختم ب جاي قبلي وابسته بودم يكي دو ماه هم شب خابم نميبرد توو خونه جديد 

بعد عادت كردم 

از خوبي هاي بشر عادت كردنه

به شرايط جديد يه جوري عادت ميكني كه انگار اصلا از اول آپارتمان نشين بودي