یکی یکی میریم خونه هامون این میره با اون اون میره با اون
نمیدونم بره چی با تو خوبه همه چی میشه که ساعت ها با هم تنها بیخیال همه شیم اصن پیش همه بده شیم از شلوغیا زده شیم
من به تو می گویم که قوی باشی چون دیده ام که تمام مسیرهای درد، به مقصدهای خوبی می رسند و هیچ مسیری خالی از امید نیست. که هیچ شبی بدون ماه و هیچ ماهی، بدون خورشید نیست. :) ___________ حس میکنم از یه سنی به بعد دیگه حوصله گرفتن وایب منفی از آدمای دورمو نداشتم، دیگه به این فکر نکردم رفیقمه کلی خاطره داریم، یا حتی بهش احتیاج دارم فلان جا، انگاری ظرفیت ملاحظه کردنم پر شده، بدون توضیح کنار میذارم و عموما میشم آدم بده، ولی خب اوکیه________به خودت میآیی و میبینی بیش از آنکه تصور میکردی دوام آوردهای و با این حال هنوز میلی احمقانه به زندگی داری و حتی با قلبی فرسوده در جستجوی عشق میگردی_________
یه مدته تو زندگیم جاش خالیه حال من خرابه حال اون عالیه
هواتو کردم
من حیرون تو این روزا هواتو کردم
فرقی نمی کند آغازِ هفته باشد یا پایانش …صبح باشد یا شب … بذرِ امید ؛نه وقت می شناسد ،نه موقعیت …هر وقت بکاری ؛شبیهِ لوبیایِ سحر آمیز ،با اولین طلوعِ آفتابِ خواستن ؛جوانه می زند …و تا آسمانِ موفقیت و توانستن ،اوج می گیرد …هرگز نا امید نباش … !!!نا امیدی ، تیشه ی بی رحمی ست ؛به جانِ ریشه ی شعور و خوشبختی ات …پس تا دیر نشده ،بذرِ جادوییِ امیدت را بکار ،و معجزه هایت را درو کن … !