امشب سر اینکه شوهرم گفت هر چی دارو نداریم باید بفروشیم و بریم با پدرشوهرمینا زمین بسازیم بحثمون شدزنگ زد به مامانش گفت میخاد تموم کنه همه چیو.من نمیخاستم زنگ بزنه ولی چون اون زنگ زد منم لج کردم زنگ زدم به خونوادم.بابام گفت میام دنبالت از شهرستان.شوهرمم گفت بری دنبالت نمیام بچه رو هم نمی‌زارن ببری حرفمم عوض نمیکنم حتما باید بسازیم منم وسایلمو جمع کردم منتظرم پدرم برسه.پسرمم برد پیش خودش خوابوند
آنقدر گریه کردن تا ندارم.انگار از درون پوچم
بزار برو اصلا کوتاه نیا تا حساب کار دستش بیاد
لجبازی نکن برگرد بخاطر بچت
عجول نباش خب صلاحتون هرچیه به پدرتم بگو باهاش حرف بزنه خجالت داره واقعا یه بچه دارین
اینجور مردا عوض بشو نیسن
بچت چند سالشه؟یواشکی ببرش گناه داره ولی از تصمیمت کوتاه نیا حق داری
چه بی سیاست و بی درایت هستید هر دو
چه حریم خونتون معنی و مفهوم نداره
چه زود همه خبردار شدن
چه بده هیچ کدوم کوتاه نمیاید که دوباره تو یک فرصت مناسب گفتگو کنید
چه ارزون و ساده زندگی هاتون رو خراب میکنید
چجوری از بچم دل بکنم.دلم میخاد بغلش کنم
اصلاااا کوتاه نیا
اگه واقعاااا فکر میکنی حق با خودته
رو بچه هیچوقت نقطه ضعف نشون نده
خودش میاد ب دست و پات میفته
بزن در کولی بازی و بگو من زنم پامو از خونه ام بیرون نمیذارم . اونم که نمیره و در نتیجه می‌مونید ولی با لجبازی و غرور و کشوندن پای پدرت الکی پیچیده میشه . بذار شوهرت فکر کنه این دعوا رو اون برده فعلا مشکل اولت اینه که بمونی خونه ات
مشکل بعدیتم اینه که فکر کنی چطوری منصرفش کنی و عزت و احترامتو به دست بیاری
اینم بدون تا وقتی سر خونه زندگیتی می‌تونی روش اثر بذاری ولی وقتی بری اوضاع از کنترلت خارج شده
نری بهتره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
