عزیزم اگه سالم هستین برید سر کار.
حتی اگه واقعا هیچ کاری نیست که برید
لاقل برای سرگرم شدن و هدف داشتن کارهای دیگه انجام بدین.
مثلا خیاطی یا کارهای هنری دیگه. من خودم رفتم فنی حرفه ای که رایگان دوره میزارن. توی هر شهری هم هست.
یا برید داوطلبانه هفته ای یه روز یا دو روز برای کودکان یتیم یا سرطانی باشید ...
من مدتها بدون حقوق میرفتم سرکار. فقط واسه سرگرمی و یادگرفتن یه حرفه. چون شهرمون کوچیکه و حقوق بده نیستن.
هزاران برنامه و کار میشه انجام داد
از نشستن و غصه خوردن هیچ چیزی عایدمون نمیشه.
من تا جون داشتم درس خوندم و کار کردم. با وجود مادری که خون به دلم کرد و میکنه و برادرایی که جز کتک بلد نبودن. وقتی بیماریم خونه نشینم کرد. شروع کردم خیاطی با این چشمان نیمهِ بینا و کارهای هنری کردن.
در ضمن فکر نکنیید فقط ایران اینجورِ
دوست من رفت خارج کشور اقامت گرفت. اونجام حالش همینه.
راهی پیدا کن. حالتو کمی خوب کن. ❤❤❤