منم همین بودم
با کسی نمیتونستم دوس شم چون عصبی و اخمو میشم تو مدرسه فکرده بودن بداخلاقم در صورتی ک بارز ترین صفت من مهربونیه...
من فقط یسال تو مدرسه این شکلی بودن دلیلشم بماند..
اما بعدش باز مثه قبل شدم با همه ارتباط برقرار کردم و رفیق شدم همشون میگفتن تو چقد خوبی چقد باحالی سال قبل چرا اینجوری نبودی
فکر میکردن خیلی عوض شدم اما اینجوری مبود من فقط حالم بهتر شده بود
یکم پایه باشی همه میان سمتت...باید مهارتهای لازم واسه شنونده خوب بودنو داشتخ باشی...یکم جذاب باشی و اجتماعی...مثلا من در اولین برخوردم با ی ادم یجوری گرم و صمیمیم که انگار صدساله میشناسیم همو