کاش روزی برسد ؛
که دیگر هیچ دلی نشکند ...
هیچ اشکی ، از هیچ چشمی نریزد ...
هیچ کودکی آزار نبیند ...
و در حقِ هیچ زنی ، درهیچ گوشه ای از جهان ، "ستم" نشود ...
روزی که همه ، بیشتر هوای هم را داشته باشیم ...
ملیت، جنسیت، نژاد، رنگ و هیچ چیز دیگری میان دلهایمان فاصله نیندازد ...
روزی که چیزی به نام جنایت ، ظلم و بدی ؛
مصداقی نداشته باشد ...
همان روزی که به کودکانمان حکایاتی از روزگاری که همه جا جنگ و بی عدالتی بود بگوییم ؛
و آن ها حتی باورشان نشود ...
روزی که "انسان" باشیم ..!
نمی دانم کِی ...
ولی آن روز می آید ...
و همه مان اهالیِ خوشبختِ بهشت خواهیم بود ...
همان بهشتی که خودمان خرابش کرده بودیم ...
