اگر همسرتون هرزمان که خودش نیاز داره به شما محبت کنه ارتباط برقرار کنه و شما به نیازش پاسخ بدین اما هروقت نوبت شما میشه با بهانه ها و توجیه های مسخره یه شرایطی ایجاد کنه و دربره و حتی حاضر نشه با شما یه دکتر بیاد و در مسایل ز ن ا ش و یی هم فقط به خودش فکر کنه و زجرتون بده و هرکاری که کرده باشین بازم نپذیره که داره استباه میکنه و بگه من خوبم شما هم نتونین ثابت کنین یعنی هردلیلی بیارین یه چیز بگه و انکار کنه شما درنهایت با داشتن دوتا بچه چه تصمیمی میگیرین
مشاوره روانشناس هیچی هم جواب نداده روش
میسوزیم و می‌سازیم
قطعا منم نادیده میگیرمش
من صبرميكنم و تذكر دادنم رو ادامه ميدم
رابطتون در هفته چندباره؟
هیچی دیگه ببخشید شما هم دیگه نباید خر بشین
فقط مقابله به مثل میکنم همین
توم بهش پا نده😶
وقتی میاد سمتت شما هم بهونه الکی بیار تا بفهمه چقد بده
سوخت و ساز 😔
بنظرم دقیقا مث خودش رفتار کن توی هر شرایطی مثلا اگه کار داشت و ب تو گفت تو بگو نمیتونم سرم شلوغه کار دارم
یا مثلا رابطه خواست فوری نگو باشه ی چند روز عقب بنداز بگو کارکردم خستم
من باشم جدا میشم بقیه رو نمیدونم
دو تا بچه سهله هزارتام باشه
تصمیم گرفتم مهم نباشه واسم مجبورم باهاش هم خونه بشم چون طلاق نمیتونم
اگه کار خوبی براش انجام میدی بدون انتظار انجام بده بقول یکی که میگفت کارخوب انجام بده و منتظر پاداش از طرف خدا باش نه خلق خدا و سعی کن انتظارتو ازش به حد صفر برسونی هرچقد توقعت کمتر باشه حالت بهتره
بر خورد هاتو عوض کن یا کاری کن بفهمه متوجه اشتباهش بشه اگرم نشد د نمیدونم
حقیقتا من برا همینه میگم آدم باید با کسی ازدواج کنه شعور داشته باشه
الانم دو تا راه داری یا پذیرش و ساختن یا هم اینکه همه چیو تغییر بدی مثلا کاری کنی که عوض بشه اگر هم نشد طلاق
هزار بار مقابله به مثل کردم اصلا فایده ای نداشته میندازه تقصیر من بازم
غیر مقابله به مثل که دیگه ازش خسته ام چیکار باید بکنم که حداقل به زندگی شخصیم برسم چه جوری نادیده بگیرم بدون دعوا
