ن اصلن..زندگی با همسر و دخترم خیلی قشنگه مخصوصن دخترم همش دستاشو میبوسم لپاشم میچسبونم ب چشام و میگم اخیییشش..بعدش پا میشم براش پاستیل و کیک درست میکنم اونم تا شب هی میچرخه و میخوره من کیف مبکنم
من خانه ام را پر از رنگ میکنم...پر از عطر زندگی...نان گرم میکنم ...گل میخرم و شعر مینویسم...و باور دارم کلام فروغ را که زندگی یعنی همین بهانه های کوچک خوشبختی .... .