شروع چله ی نماز رسول اکرم (ص)

 دو ركعت نماز مى ‏كنى در هر ركعت يك مرتبه «فاتحه» و پانزده مرتبه «سوره قدر» مى ‏خوانى پس در ركوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اول و بعد از سر برداشتن و در سجده دوم و بعد از سر برداشتن در هر يك پانزده مرتبه «سوره قدر» را مى ‏خوانى پس تشهد مى‏ خوانى و سلام مى ‏گويى و چون فارغ شوى ميان تو و خدا گناهى نمى‏ ماند مگر آنكه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبى روا است و بعد از نماز، دعای حضرت (ص) را بخواند:

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ‏

خدايى جز آن خداى يكتا كه پروردگار ما و پدران پيش از ماست نيست

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ إِلَهاً وَاحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‏

خدايى بجز خدا كه يگانه و يكتاست نيست و ما تسليم فرمان او هستيم

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ لاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‏

خدايى بجز خداى يكتا نيست و ما غير او كسى را نمى‏ پرستيم و دين و ايمان ما خالص براى اوست هر چند مشركان مايل نباشند

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ‏

خدايى بجز خدا نيست كه يكتاى يكتاست و وعده او قطعى است و بنده ‏اش را يارى مى‏ كند و سپاهش را عزيز مى ‏گرداند و لشكرها (ى دشمنان حق) را به تنهايى در هم مى‏ شكند

فَ(لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ) [1]

ملك وجود از اوست و حمد و ستايش مخصوص اوست و او به قدرت كامله بر هر چيز تواناست

اللَّهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِيهِنَ‏

خدايا تويى نور آسمانها و زمين و روشنى بخش هر كس كه در ميان آنهاست

فَلَكَ الْحَمْدُ (وَ لِلَّهِ الْمُلْكُ وَ الْحَمْدُ) وَ أَنْتَ قَيَّامُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ

پس ستايش مخصوص توست و تويى بر پا كننده آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست پس ستايش خاص توست

وَ أَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ (حَقٌّ) وَ قَوْلُكَ حَقٌّ وَ إِنْجَازُك حَقٌّ وَ الْجَنَّةُ حَقٌّ وَ النَّارُ حَقٌّ (وَ أَنْتَ الْحَقُّ)

و تو حقى و وعده تو حق است و كلام تو حق است و عزم تو حق است و بهشت حق و دوزخ حق است

اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خَاصَمْتُ وَ إِلَيْكَ حَاكَمْتُ‏

خدايا من تسليم حكم توام و به تو ايمان آورده و بر تو توكل كرده ‏ام و بواسطه تو با دشمن مبارزه مى ‏كنم و قضاوت را بسوى تو مى‏ آورم

يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَ أَخَّرْتُ وَ أَسْرَرْتُ وَ أَعْلَنْتُ‏

اى خدا اى خدا اى خدا گناهم را از گذشته و آينده از آشكار و پنهان هر چه كرده ‏ام به كرمت ببخش

أَنْتَ إِلَهِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خدايا جز تو خدايى نيست بر محمد (ص) و آل محمد درود فرست

وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ تُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (كَرِيمٌ رَءُوفٌ رَحِيمٌ)

و از گناهم در گذر و به حالم ترحم كن و توبه ‏ام بپذير كه البته تو توبه پذير و مهربانى

علاّمه مجلسى رحمة اللّه فرموده: اين نماز از نمازهاى مشهوره است و سنّى و شيعه آن را در كتاب هاى خود روايت كرده ‏اند و برخى‏ اين نماز را از نمازهاى روز جمعه شمرده ‏اند ولى از روايت اين نكته به دست نمى ‏آيد و ظاهرا در ديگر روزها هم مى ‏توان آن‏ را بجا آورد