یکی از سنت های الهی و یکی از مصادیق کیفرهای معنوی، کیفر «املاء و استدراج» است که در دنیا شامل حال مترفین و گناهکاران شده و به ظاهر برای آنان نعمت تلقی می شود، اما در باطن و حقیقت، نوعی عذاب است. امام علی (ع) می فرماید: «کمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیهِ، وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیهِ، وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ؛ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ»؛ چه بسیارند کسانى که بهوسیله احسان الهى به آنها، غافلگیر مىشوند و به سبب پردهپوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و براثر تعریف و تمجید از آنان فریب مىخورند؛ و خداوند هیچکس را به چیزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمتها و ترک عقوبت) نیازموده است .
*امضای هرکس مربوط به خودشه،امیدوارم اینو درک کنید* نه میبخشیم،نه فراموش میکنیم اثر ظلم محال است به ظالم نرسد🕊 پروفایلم عکس حنانه عزیزم،قهرمانم💚 بی حس شدگان را چه غم از خنجر بعدی؟! وای از آن روز که کینه حکم رانی کند! هر وقت تازه عروسمان به بالین همسرش برگشت،هروقت محمدرضا دوباره دخترش را در آغوش کشید و هروقت حسینعلی فارغ التحصیل شد زندگی عادی جریان پیدا میکند... **به قول خودتون حلال نمیکنم اگر به خاطر امضام گزارش بزنی(که زدی)** اگر جوابتون رو کوتاه میدم ناراحت نشید،خوب بلد نیستم🥴 یکروزی باران میبارد،آرام آرام میشوید غمها،ساحل میگیرد رنگ دریا،این نیز بگذرد...