برادر من شش ماه کمپ ترک اعتیادبوده و گفت دوروز بیارینم بیرون برمیگردم،،و برنگشت کمپ
الآنم باز سیم کارت و گوشی های قبلیش دستشه ک کل رفیقاش معتادان
چطوری گوشی و سیم کارت شو ازش بگیرم ک بش بر نخوره و گوش بده ب حرفم
خودم تصمیم دارم با مهربانی بگم ی چیزی بگم گوش میدی،،و بعدشم بگم گوشی قبلی هاتو بزار کنار
خوبه؟
بهش بگو دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد
به نظرم دلسوزی برای کسی که خودش نمیخواد فقط اسیب زدن به خودته . ادمها تا یه سنی با این رفتارا رام میشن از یه جایی به بعد باید خودشون بخوان تا بشه
جسارتا برادر خودتون بود اینجوری میگفتید شعار بدی ؟
اولا طبیعه خواهر که اینچیزا رو نمیفهمه غریزی دل میسوزونه
دوما خوب بلاخره اتفاقی واسه ینفر از اعضای خانواده بیفته بقیه درگیر میشن چه مالی چه ابرو
نمیشه بگی به من چه
من منظور شما رو درک میکنم . خودم هم ادم دلسوزی،هستم برای اطرافیانم . ولی به نظرم دلسوزی هم یه حد و اندازه ای داره یه وقتی افراد ناخواسته درگیر مشکلات میشن اینجور وقتا واقعا صفر تا صدتو میذاری و کنارشونی یه وقتی نه خودش که توی مشکل افتاده حتی ذره ای پشیمون نیست ذره ای تلاش،نمیکنه تمایل نداره . اینجور وقتا ادم از این دلسوزی فقط خودش داغون میشه
