دوتا بچه پنج ساله و یه ساله دارم.
خودم ارشد دارم اما بخاطر بزرگ کردن بچه هام همه پیشنهادهای کاریمو رد میکنم اما خب دلم میخواد گاهی کتابخونه برم گاهی باشگاه برم.
شوهرمم همیشه نیس بچه ها رو بزارم پیشش
شماها چیکار میکنید اینجور مواقع
نگید بزار پیش مادرت چون مادرم با اینکه همین دوتا نوه رو داره در ظاهر استقبال میکنه اما وقتی برمیگردم یه جورایی انگار خیلی خستگیشو عنوان میکنه با اینکه همه میگن بچه های تو اروم ترین بچه هایی هستن ک تا حالا دیدیم.
من و همسرمم فوق العاده عزت نفس داریم حتی اگ مامانم یه غر برا بچه ها بزنه دیگ دلم نیس بزارمشون اونجا.
مهدها ساعتی بچه ها رو نگه میدارن؟
خصوصا کوچیکه مو
