تا حالا اونقد تو تخیلاتتون غرق شدین که...

بعضی موقع ها با خودم میگم انقد زندگیم مزخرفه که پناه میبرم به خیالاتم.. و واقعا یه وقتایی به افسردگیم کمک میکنه.. که دنیای الانو راحت تر تحمل کنم

من خیلی ادم تنهایی هستم نه که خودم بخوام.... ولی خب با ادمای تو ذهنم وقت میگذرونم... حالا ممکنه خودمو تو قالب شخصیت دیگه ای تصور کنم که اگه این نبودم چی میشد چیکار میکردم.... یا همینم فقط با مقدار زیادی دوست و رفیق و یه کسی که دوسم داره ....یه وقتایی هم اتفاقات بدی که توی دنیای واقعی برام میوفته تغییرش میدم که اون موقع چه عکس العملی باید نشون میدادم .. از همینا دیگه...احساس میکنم بیشتر کسایی که تخیل قوی دارن تو همین مایه هان