سلام.شبتون خوب و خوش باشه انشاءالله.
تو زندگیتون شده یه سری اخلاقهایی که باهاش بزرگ شدین رو بعد یه مدت بفهمیم که آسیب های شدیدی به جسم و روح و کیفیت زندگیتون زده باشه؟
مثلا من همیشههه از بچگی تا همین چند روز پیش به شدت دلسوز بودم برای بقیه یعنی بیش از حد طوری که اگه کسی با پررویی از من میخواست بند کفشش رو ببندم با مهربونی زیاد این کارو براش میکردم و تازه اگه مثلا بد از آب در میومد آنقدر خودخوری میکردم و همش با خودم میگفتم که نکنه از دستم ناراحت بشه؟ تو کار های دیگه هم همش نگران این بودم که بقیه بگن نکنه طرف هیچ کاری بلد نیست و....
اما الان میگم به دررررک خودم مهم هستم خودم و اصلا به خاطر مسیولیتهام استرس ندارم و خیالم نیست که آنقدر آزاد و رها شدم که میخوام بقیه اخلاقهای ویرانگرم رو هم دور بریزم
شما هم اگه تجربه دارین بگین تا با هم درمیون بذاریم.
