من سی روزی میشه که بچه دوممو تو هفته بیست و پنج از دست دادم و حال روحیم بشدت خرابه تا الانم خانوادمم ی بارم خونم نیومدن خودمم جای نرفتم هنوزم پریودم و قطع نشده از طرفی هم شوهرم همش بهم میچسبه و ی جورایی اذیت میشم اصن درکم نمیکنه که هم از نظر جسمی اوضام داغونه هم از نظر روحی...دیشب شوهرم ی جایی دعوت بود و ی سری خبرا واسم آورد که حال روحیم بدتر شد طوری کع دیشب تا نصفه شب داشتم یواشکی گریه میکردم تا خود امروز حالم هنوز خرابه...حالا امروز که باز اومد ی خورده اذیتم کرد کلی حرف بارش کردم آرزوی مرگشو کردم بشدت ناراحت شد چطور از دلش در بیارم الانم از شدت ناراحتی رفت خونه خواهرش😔
عزیزجان از خدا بخاه ب دلت آرامش بده من میفهمم چقد ناراحتی چون خودم۳۰ هفته از دست دادم ولی باارامش از همسرت بخواه ک درکت کنه بگو بهت مدتی رو فرصت بده تا بتونی با شرایط موجود کنار بیای...بگو چون مادری درد از دست دادن برا تو خیلی سنگین تر از برای اونه چون بچه درون توبودن...بچه اولتون داری؟؟؟
نه منم ۳۱ سالمه و اولیو سی باردار شدم ک تو هفت ماهگی فوت شد...نذر حضرت علی اصغر یا نذر مشهد ک بدنیا اومد یکن از آب و گل درآمد ببریش مشهد پابوس آقا...سفره حضرت اباالفضل...میشناسم کسیو تنبلی تخمدان داشت و بچه اش نمیشد از امام رضا خواست بهش بچه بده و رفت مشهد و الان یه پسر دارن اسمشو گذاشتن جواد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
