برای روحیه دادن به خودتون چکارایی کردین؟

تو انتخاب پارتنرتون دقت کنید 

خودم به خاطر همین همیشه حالم خوبه

هر روز ورزش

كلاس موسيقي 

خريد

کار هنری میکنم

کتاب میخونم

پیاده روی میرم

گاها کیکی چیزی میپذم

من خواهر دارم ولی الان تو شهر غریب تک و تنهام

اول خودمو میبخشم یا اگه مشکل از من نبوده این مرحله خط میخوره 

بعد به خودم جملات مثبت میگم و نقاط قوتم رو میگم هر چقدر هم کوچیک باشه 

بعد ی موزیک میگوشم و از پنجره بیرون رو مینگرم

آرزوهامو نوشتم برای رسیدن بهشون تلاش می‌کنم 

پادکست گوش میدم 

موزیک گوش میدم 

صبح ها نیم ساعت ورزش میکنم

منو یکم محدودم می‌کنه همسرم وگرنه میتونم با آدمهای زیادی در ارتباط باشم

ولی خب وقتی اجازه نمیده چاره چیه مجبورم با همین کارا خودمو سرگرم کنم از تنهاییم لذت ببرم

پس باید اول خودتون رو اصلاح کنید

همیشه که نمیخندنم.اتفافا همیشه بداخلاقم وخون به جیگر. ولی من برای روحیه خودم که البته متاسفانه چند ساله دیگه نمیتونم اینکارو بکنم.همینکه تو خونه هیچ کسی نباشه وسکوووووت باشه.من ارامش میگیرم.ویکیم اینگه برقصم.رقص و رانندگی خیلی ارامش بهم میده جوری که بعدش تاچند ساعت لبخند دارم.وکمتر عصبی میشم باابنکه زود جوشم.اما متاسفانه بابام نه خودش بهم ماشین میده و نه گذاشت با پول خودم حتی ماشین بگیرم.و از وقتی که همه چیز مجازی شد جفت داداشام نشستن توخونه.هم اتاق منو که بچه اولم هستم خیر سرم بازور وکتک از دستم گرفتن و کردن اتاق کار خودشون، بااینکه ۳تا خواب داریم ولی یکیشم مال من نیست.همه ،همه جا هستن.‌هم ابنکه شبام نمیرن لااقل بکپن خبرشون.تا دوسه چهار بیدارن.رقص که‌بخوره تو سرم نصف شب نور لامپا میافته تو اتاق من و منم بد خوابم و بی خوابم میکنن