خیلی عصبی ام نمیتونم دخترم که نزدیک دوسالشرو تحمل کنم خیلی اذیت میکنه
نمیتونم باهاش ارتباط بگیرم باهاش بازی کنم
اونم انگار اینو فهمیده خیلی اذیت میکنه
روزی هزار بار منو از جام بلند میکنه الکی راه میبره تو خونه
نمیزاره کارامو بکنم
همش خونم بهم ریخته و کثیفه
همه دیوارا نقاشی شده
منم افسرده شدم بدتر از همه عصبی شدم
خیلی دست روش بلند میکنم
خیلی جلو چشمش خود زنی میکنم داد میزنم
نمیخوام اینطوری باشه خیلی عذاب وجدان میگیرم خیلی ناراحتم از اینکه براش کم میزارم
ولی نمیتونم
هرجا بریم حتی تو کوچه بازم اذیت میکنه
تو کرج تنهازندگی میکنیم هیچکسو نداریم
شرایط دکتر رفتن ندارم
چون کسیو ندارم بچمو بزارم پیشش
نمیدونم واقعا چیکار کنم
چون بچم اینکارو میکنه بهونه میگیره سر هرچیزی گریه میکنه شوهرم فک میکنه من تربیتش نمیکنم
من دیگه واقعا نمیدونم چیکار کنم😔