وقتی سنم کمتر بود حس میکردم خیلیا دورم هستن که میتونم روشون حساب باز کنم رفیقمن خانوادمن .......ولی هر چی بیشتر گذشت فهمیدم خیلی تنهام اونقدر که وقتی دلم میگیره یا حتی خوشحالم کسیو ندارم که باهاش حرف بزنم ......دلم خیلی گرفته من هیچ وقت تاپیک نمیذاشتم اما انقدر لبریز شدم که حتی اشکام نمیاد فقط خیره شدم به دیوار اتاقم امیدوارم هیچکس این حالو تجربه نکنه ........من باردارم و هیچکسو ندارم که حتی برام شاد بشن کنارم باشه ........امیدوارم روزای خوب بیان بهشون نیاز دارم ......
کاش کسی بود که حالمو خوب کنه ........چقدر بده که ادما بهم نیازمند بشن ........و از هم کمک بخوان ......
حس این روزای من🥺🥺🥺🥺🥺
چه عجب یکی یه مطلب گذاشت ......مچکرم ازت و الهی خیلی زود خوب بشی
خدا رو شکر مال تو گذشته
مادرم که اصلا از خبر بارداریم خوشحال نشد
فقط راضی شد به اینکه پسره!!!!!!
حتی دو بار پرسید خودتون بچه دوم میخواستید؟
اصلا رعایت حالم رو نمیکنه
خواهرم فقط یه بار صحبت کردیم تبریک گفت. دیگه نشد حرف بزنیم وات س آپ هم قطعه اونا خارج از کشور
شوهرم که همش اعصابم رو خرد میکنه و اشکم رو درمیاره
خانواده شوهرم هم تا حالا یکبار هم زنگ نزدن حالم ر بپرسن
و چقدر تو این تنهایی فقط حضور خدا پررنگتر میشه خدا خودت کمکمون کن همراهمون باش
حال دلت خوب باشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز