سلام من یک خواهر 12 ساله دارم که یک مدت یعنی وقتی کلاس ششم بود سه تا دوست صمیمی داشت که به یکیشون خیلیییی وابسته بود خیلیییی حتا جونش هم میداد هرکاری میکرد تا پیش اون دختره باشه قبلا تو کلاس اول دوم هم اینطور بود حتا کمی افسرده هم شده بود آنقدر گریه کرده بود که معلمش جاش و پیش اون بزاره بعد از اینکه تابستان شد مدرسه ها تعطیل شد دیگه اینطور نبود ولی بعد یک مدت دوماه دیگه پسر دختر عموم که هم سن خواهرمه از تهران اومده بودن و با خواهرم دوست بودن و فقط در حد دوست بودن و بازی کردن .... میرفتن کوچه با دختر عموم که باز همسن خواهرم اینا بود باهم بازی میکردن .... و الان باز پسر دختر عموم دارن میرم تهران و البته باز میان ولی کلا خواهرم خیلییی ناراحته عذاب میکشم خیلی براش نارحتم چیکار کنیم اینقدر وابسته کسی نشه یا یه نوع افسردگیه و شما بگید چیکار کنیم
خیلی بدهههه توروخدا ببریدش مشاور ک چندسال دیگه اش مثل من نباشه
شایدم مهرطلب باشه
زودوابسته میشه ببرش پارک بهش محبت کنید
خوش به حال خواهرت من برعکس هرکاری می‌کنم نمی‌تونم وابسته و صمیمی و عاشق بشم
دو تا کلاس مورد علاقش بفرستین بچه انقد درگیر بقیه نشه درگیر هنر یا ورزش مورد علاقش باشه
همش از بیکاری و تنهاییشه
[QUOTE=248640110]زودوابسته میشه ببرش پارک بهش محبت کنید [/QUOTEکردیم نمیشه
وابسته است
شاید محبتی از جانب اهالی خونه نمی‌بینه
بچه وقتی از نظر عشق و محبت تو خونه سیر بشه اینطوری به کسی وابسته نمیشه
یاد بچگی خودم افتادم خیلی وابسته بودم انقدر موقع برگشتن از شهرستان گریه میکردم خیلی زیاد گریه میکردم که برنگردیم چون تو شهر خودمون غریب و تنها بودم
ما خودمون خیلی بهش میرسیم و سرگرمش میکنیم ولی تو فامیل های مامانم هیچ کس همسنش نیست دختر که هیچ حتا یه پسر که سه سال کوچکتر و بزرگ تر باشه نیست و تو خانواده پدریم هم فقط دختر عموم و دختر دختر عموم و پسر دختر عموم هست که همسنش هست با اونا بازی میکرد ولی همین پسر دختر عموم دارن میرن خیلی ناراحته چون هر روز با اونا بازی میکرد
