شما جای من بودید چکار می کردید؟

من الان پونزده ساله دارم تندخویی این خانم رو تحمل میکنم. شوهرمم پشتم نیست با اینکه میدونه اشتباه از اونهاست. میگه تو از من میخواهی باهاشون دعوا کنم. 

ولی واقعا قصدم  درد دل بوده  که متاسفانه ایشون میرن بالای منبر و تهش میگه حالا مادرم کار خاصی نکرده و دعوای مفصل شکل می گیره.

بعد هم یه خانواده ای هستند با این اخلاقای زشت دائم دوست دارن بریم و بیاییم. من نمیدونم تاوان کدوم گناهه باید اینها رو دائم ببینم و اگر نریم بیشتر با رفتارهاشون اذیتم میکنن. اصلا هم قبول ندارن نچسب و بی اخلاقن

بیماری که دارن ولی من هیچ وقت نفرینشون نکردم.باور کن از عروس و داماد خیلی شانس آوردن و آدمای خوب و نجیب نصیبشون‌شده. ولی مادر شوهرم بی ادبه و پرخاش میکنه. اما ما نه، خصوصا خودم که همسرم اصلا حرف دلمو نمی فهمه و یه ذره باهاشون سنگین نمیشه تا روشون رو کم کنن.

مثل نوکر هم در خدمتشونه و دری وری هم می شنوه اما بازم میره 

ببین سال اول که رفتم دقیقا زمانی بود که من هیچ کاری نمی تونستم بکنم. خودشم قبلش به دروغ گفت من اصلا به شما کاری ندارم بیایید پایین بشینید . بعد شوهرمم آه در بساط نداشت 

بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کردم. اونموقه که به طریق اولی شوهرم به حرفم هم گوش نمیداد از بس سر سپرده این مادر گند اخلاقش بود. 

مادر شوهرم یه اخلاق خاصی داره به شدت بچه هاشو چک میکنه که میایی یا نه . کجایی ؟ بی خبرم ازت ولی برای عروس و داماد تره هم خورد نمیکنه. و توی تصمیمات زندگیشونم دخالت میکنه با سوالات پی در پی...خب معلومه که وقتی پسر خیلی نمیتونه فاصله بگیره منم میکشه همراه خودش. اما من فعلا فاصله گرفتم و خیلی کمتر از بقیه میرم و میلم. دیگه هم مجالسشونو نمیرم 

باور کن تازه به این نتیجه رسیدم با شوهرمم سنگین باشم .

وگرنه قبلا باهاش درد دل میکردم و اونم یه چیزی میذاشت روش و کارم میشد گریه و استیصال.

اون می خواد من مثل آدم گاگول فقط برم و بیام و هیچی نگم . به من میگه اگر آداب معاشرت بلد بودی طرف وقتب ناراحتت میکنه نباید ناراحتی از خودت بروز بدی. گفتم من مثل تو نیستم که مادرت قهوه ایت میکنه ناراحت نشم. هرکسی شبیه خودشه. 

کلا منو مشکل زندگیش میدونه تا مادرشو.

چندباریه دارم جواب میدم. واقعا قلبا خوشحالم. اما از بس این خانم از پیش برده و کسی چیزی بهش نگفته من الان آدم بده داستانم که فقط یکی دوبار مثل خودش برخورد کردم و حرفمو زدم.

شوهر من که تهش دیشب میگه آخرش از دست شما خودمو گم و گور میکنم. همش با هم جنگ دارید. منم گفتم اون مادر دیوونته که همیشه چوب توی این و اون میکنه تا صداشونو در بیاره. باز پررو پررو میگه یه درصد احتمال بده تو مقصری...

قضیه هم سر این بوده که میخواستن یکی دوبار تشریف بیارن منزل ما من شرایطشو نداشتم ،یا خونه ام بهم ریخته بوده یا هرچیزی ..تازه شوهرم از جانب خودش گفته نه من بی خبر بودم. خواهر شوهرم گفت برای اینکه مامان احتیاج به تنوع داره میاییم خونه شما. خانم بعد یکی دوسال که از اون قضیه گذشته با یه رفتار زشتی و پرخاش گفت من اصلا نیاز به تنوع ندارم ، تا منو دعوت نکنید نمیام خونتون..