سلام من پنج ماهه که پدرمو از دست دادم دارم دیوونه میشم خواب و خوراک ندارم خیلی سخته اطرافیان میگن ناراحت نباش و از این حرفا ولی اونا که از دل من خبر ندارن نمیدونن چجوری داره اوقاتم به سختی میگذره نمیدونم چیکار کنم دارم دیوونه میشم خیلی ناگهانی فوت کرد خیلی سخته برام
ای خدا چی میشد ای مردن نبود
منم ۳ ماهه عموم رو که مثل پدرم بود از دست دادم
انقد دلم براش تنگه که حد نداره😔😔😔
خاک سرده کم کم حالت بهتر میشه
باید با خودت بگی اون رفته یه جای بهتر
باید نبودن جسمش رو قبول کنی،وبدونی روحش در هر شرایطی کنارتو
واقعا اینو بدون که اون از این دنیای سیاه راحت شده
نه عزیزم به خودکشی فکر نکن
من خودم اینجوریم که میگم واقعا جاش از اینجا بهتره و میگم خوشبحالش که رفت برای آروم شدن خودم و برای شادی روح عموی عزیزم قران میخونم
انشالا که خدا صبرمون بده من که دیگه زندگی برام خیلی بی معنی شده ولی به خاطر بچه هام مجبورم که بجنگم
به این فکر کن که بازگشت همه بسوی اوست
دیگه اینارم جزوی از زندگیه
من همیشه با خودم میگم من که تنها نیستم که این مصیبت برام پیش اومده پس اینایی که تو جنگ کلی عزیزشون رو از دست میدن چی
همین حادثه متروپل از هر خانواده ایی دو سه نفر از بین رفتن
یا همین سیل اخیر کلی عزیز از دست رفت
دیگه چه میشه کرد تا بوده همین بوده😔😔😔
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
